Gerçekçilik, gerçeğin doğru bir halde tasvir edilmesine vurgu icra eden sanat, edebiyat ve felsefedeki bir akımdır.
II. Realizm Nelerdir?
Gerçekçilik, 19. yüzyılda ortaya çıkan muhtelif sanatla alakalı hareketleri tarif etmek için kullanılan bir terimdir.
Gerçekçilik
Gerçekçiliğin kökenleri, sanatçıların geçmişin idealize edilmiş tasvirlerini reddedip, bunun yerine reel dünyanın daha doğru tasvirlerini benimsemeye başladıkları 18. yüzyıla kadar uzanıyor.
Gerçekçilik Türleri
Gerçekçiliğin pek fazlaca değişik türü vardır ve her birinin kendine has özellikleri vardır.
Sanatta Gerçekçilik
Sanatta gerçekçilik, gerçeğin doğru şekilde betimlenmesine vurgu icra eden bir akımdır.
Edebiyatta Gerçekçilik
Edebiyatta gerçekçilik, gündelik hayatın doğru şekilde betimlenmesine ehemmiyet veren bir akımdır.
Müzikte gerçekçilik, reel hayattaki seslerin doğru bir halde betimlenmesine vurgu icra eden bir akımdır.
Beyaz perdede gerçekçilik, gerçeğin doğru bir halde yansıtılmasına vurgu icra eden bir akımdır.
Felsefede realizm, zihnimizden bağımsız dış bir dünyanın varlığını vurgulayan bir fikir okuludur.
S: Realizm ile doğacılık arasındaki ayrım nelerdir?
A: Realizm ve doğacılık, 19. yüzyılda sanat ve edebiyatta ortaya çıkan, birbiriyle yakından ilişkili iki akımdır.
S: Meşhur realist sanatçılar kimlerdir?
A: Meşhur realist sanatçılar içinde Gustave Courbet, Édouard Manet ve Claude Monet yer alır.
S: Meşhur realist yazarlar hangileridir?
A: Meşhur realist yazarlar içinde Charles Dickens, Émile Zola ve Leo Tolstoy yer alır.
S: Meşhur realist filmler hangileridir?
A: Meşhur realist filmlerden bazıları Bisiklet Hırsızları, 400 Darbe ve Persona’dır.
S: Meşhur gerçekçi filozoflar kimlerdir?
A: Meşhur realist filozoflar içinde Thomas Hobbes, John Locke ve David Hume yer alır.
| Antet | Yanıt |
|---|---|
| Günlük hayat | Yaşamın bayağı, günlük yönleri |
| Gerçekçilik | Günlük hayatı realist bir halde tasvir eden bir sanat, edebiyat, müzik yahut film seçimi |
| Sanat | Günlük hayatı realist bir halde tasvir eden resimler, heykeller ve öteki sanat eserleri |
| Sıradan | Sıradan, günlük yahut bayağı olan bir şey |
| Sıradan | Bunaltan, donuk yahut ilginç olmayan |
II. Realizm Nelerdir?
Gerçekçilik, dünyayı idealleştirmeden ve romantikleştirmeden olduğu benzer biçimde tasvir etmeyi amaçlayan bir temsil biçimidir.
Gerçekçilik, 19. yüzyılda ideali ve öznelliği ön plana çıkaran Duygusal akıma reaksiyon olarak ortaya çıkmıştır.
Realist sanatçılar ve yazarlar bayağı insanların günlük yaşamlarını realist ve nesnel bir şekilde yansıtmaya çalışmışlardır.
Çağın sosyal ve ekonomik koşullarını yansıtmakla ilgileniyorlardı ve çoğunlukla fakirlik, kabahat ve sosyal eşitsizlik benzer biçimde acı gerçekleri resmediyorlardı.
Gerçekçilik, 19. yüzyılda sanat, edebiyat ve müzik alanında mühim bir akımdı ve çağdaş sanat ve edebiyatın gelişimi üstünde derin bir tesir yarattı.
III. Gerçekçilik
Gerçekçilik, sanat, edebiyat ve müzikte bir akım olarak 19. yüzyılda, bundan önceki yüzyılın Romantizmine reaksiyon olarak ortaya çıkmıştır.
Gerçekçiler dünyayı olduğu benzer biçimde, idealleştirme yahut süsleme olmadan tasvir etmeye çalıştılar. Sıradan insanların günlük hayatlarını yakalamakla ilgilendiler ve çoğu zaman kırsal yahut işçi sınıfı ortamlarından görüntüler tasvir ettiler.
Gerçekçilik bütün sanat dallarında mühim bir akımdı ve sanatçıların, yazarların ve müzisyenlerin dünyayı tasvir etme biçimleri üstünde derin bir tesir yarattı.
En meşhur realist sanatçılar içinde Gustave Courbet, Édouard Manet ve Claude Monet yer alır.
En meşhur realist yazarlar içinde Charles Dickens, Émile Zola ve Leo Tolstoy yer alır.
Gerçekçi müzisyenlerin en ünlüleri içinde Giuseppe Verdi, Richard Wagner ve Gustav Mahler yer alır.
Gerçekçilik, 20. çağ süresince sanatta mühim bir hareket olmaya devam etti ve dünyayı görme biçimimiz üstünde kalıcı bir tesir bıraktı.
IV. Gerçekçiliğin Türleri
Gerçekçiliğin birçok değişik türü vardır ve her biri kendine has bir takım özelliğe haizdir. En yaygın gerçekçilik türlerinden bazıları şunlardır:
- Toplumsal gerçekçilik: Bu tür gerçekçilik, günlük dünyanın toplumsal koşullarına odaklanır. Çoğu zaman işçi sınıfının ve yoksulların hayatlarını tasvir eder ve çoğunlukla camianın toplumsal ve ekonomik eşitsizliklerini eleştirir.
- Ruhsal gerçekçilik: Bu tür gerçekçilik, karakterlerin iç dünyalarına odaklanır. Çoğu zaman karakterlerin düşüncelerini, duygularını ve motivasyonlarını araştırır ve çoğunlukla karakterlerin bilinçaltı zihinlerine dalar.
- Esrarengiz gerçekçilik: Bu tür gerçekçilik, realist unsurları fantastik unsurlarla birleştirir. Çoğu zaman rüya benzeri yahut gerçeküstü bir atmosfer yaratır ve çoğunlukla efsun, maneviyat ve doğaüstü temalarını araştırır.
- Sürrealizm: Bu tür gerçekçilik, gerçekçiliğin kurallarını reddeder ve bunun yerine rüya benzeri yahut gerçeküstü bir dünya yaratır. Çoğu zaman bilinçaltı zihni ve insan ruhunun irrasyonel güçlerini keşfetmek için sembolizm ve metafor kullanır.
- Hiperrealizm: Bu tür gerçekçilik, günlük dünyayı fazlaca detaylı ve realist bir halde tasvir eder. Çoğu zaman kaynak materyali olarak fotoğraflar yahut öteki realist imgeler kullanır ve seyircide çoğunlukla bir huzursuzluk yahut rahatsız etme hissi yaratır.
Bunlar birçok değişik gerçekçilik türünden bir tek birkaçıdır. Her biri kendine has bir takım özelliğe haiz birçok başka gerçekçilik türü vardır.
V. Sanatta Gerçekçilik
Sanatta gerçekçilik, 19. yüzyılda hakim olan Romantizm akımına cevap olarak ortaya çıkan bir harekettir. Realist sanatçılar dünyayı olduğu benzer biçimde, idealleştirme yahut duygusallık olmadan tasvir etmeye çalıştılar. Günlük hayata, bayağı insanlara ve bayağı nesnelere odaklandılar.
En meşhur realist sanatçılar içinde Gustave Courbet, Édouard Manet ve Claude Monet yer alır. Courbet’nin köylü ve işçi resimleri, Manet’nin Paris’teki günlük hayatı tasvirleri ve Monet’nin manzaraları gerçekçiliğin başyapıtları olarak kabul edilir.
Gerçekçilik, çağdaş sanatın gelişiminde derin bir etkiye sahipti. Empresyonizm, Post-Empresyonizm ve öteki modernist hareketlerin önünü açtı.
VI. Edebiyatta Gerçekçilik
Edebiyatta gerçekçilik, 19. yüzyılda başlamış olan ve günlük hayatın doğru bir halde tasvir edilmesine vurgu icra eden bir harekettir. Realist yazarlar, bayağı insanların yaşamlarını idealleştirme yahut duygusallık olmadan realist ve nesnel bir halde tasvir etmeye çalıştılar.
Edebiyatta gerçekçiliğin birtakım temel özellikleri şunlardır:
- Doğruluk ve ayrıntıya vurgu
- Sıradan karakterlere ve vakalara odaklanma
- Realist dil ve diyalog kullanması
- Romantizm ve idealizmin reddi
En meşhur realist yazarlardan bazıları şunlardır:
- Charles Dickens
- Honoré de Balzac
- Gustave Flaubert
- Lev Tolstoy
- Emily Dickinson
Gerçekçilik edebiyatın gelişimi üstünde derin bir etkiye sahipti ve tesiri hala modern yazılarda görülebilir. Realist yazarlar insan deneyiminin daha realist ve doğru bir tasvirini yaratmaya destek oldular ve eserleri dünya genelinde insanoğlu tarafınca okunmaya ve beğenilmeye devam ediyor.
VII. Müzikte Gerçekçilik
Müzikte gerçekçilik, 19. yüzyılın sonlarında Romantizmin aşırılıklarına reaksiyon olarak ortaya çıkan bir harekettir.
Realist besteciler, bayağı insanların günlük yaşamlarını yansıtan, daha nesnel ve realist müzik yaratmaya çalıştılar.
Müziklerinde fantastik yahut doğaüstü öğeler kullanmayı reddettiler ve bunun yerine reel dünya deneyimlerini realist bir halde tasvir etmeye odaklandılar.
Gerçekçilik akımıyla ilişkilendirilen en mühim besteciler içinde Gustav Mahler, Claude Debussy ve Igor Stravinski yer alır.
Müzikte gerçekçilik, 20. çağ müziğinin gelişiminde derin bir tesir yaratmış olup, bu etkiyi pek fazlaca modern bestecinin eserlerinde görmek mümkündür.
Filmimizde Gerçekçilik
Beyaz perdede gerçekçilik, 20. yüzyılın başlarında erken beyaz perdenin yapaylığına karşı bir reaksiyon olarak ortaya çıkan bir akımdır.
Realist film yapımcıları, organik fer kullanarak, yerinde çekim yaparak ve amatör oyuncular kullanarak, gerçeğe daha yakın filmler yaratmaya çalıştılar.
Realist filmlerin en meşhur örneklerinden bazıları şunlardır:
- Robert Flaherty’nin Şimal’in Nanook’u (1922)
- Dziga Vertov’un Film Kameralı Erkek (1929)
- Jean Renoir’ın Oyunun Kuralları (1939)
- Ingmar Bergman’ın Yedinci Mühür (1957)
- François Truffaut’nun 400 Darbe (1959)
Gerçekçilik, beyazperde zamanı süresince beyazperde üstünde mühim bir tesir yaratmış ve günümüzde de popüler bir film imal seçimi olmaya devam etmektedir.
IX. Felsefede Realizm
Felsefede gerçekçilik, dış dünyanın zihnimizden bağımsız olarak var olduğu ve ona dair bilgimizin direkt deneyimimizle haklı çıkarıldığı görüşüdür. Bu, dış dünyanın zihne bağımlı bulunduğunu ve ona dair bilgimizin fikirlerimiz vasıtasıyla iletildiğini korumak için çaba sarfeden idealizmin tersidir.
Gerçekçilik, felsefede antik Yunanlılara kadar uzanan uzun bir geçmişe haizdir. Sözgelişi Platon, dış dünyanın reel olduğuna ve ona dair bilgimizin fikirlerimizden türetildiğine razı gelen bir gerçekçiydi. Öte taraftan Aristoteles, dış dünyanın zihne bağlı olduğuna ve ona dair bilgimizin duyularımızdan türetildiğine razı gelen bir idealistti.
Çağdaş felsefede realizm Thomas Hobbes, John Locke, David Hume ve Immanuel Kant benzer biçimde filozoflar tarafınca savunulmuştur. İdealizm George Berkeley, David Hume ve Friedrich Nietzsche benzer biçimde filozoflar tarafınca savunulmuştur.
Gerçekçilik ve idealizm arasındaki münakaşa felsefedeki en eski ve en mühim tartışmalardan biridir. Gerçekliğin doğasına ait anlayışımız ve ona ait bilgimiz için çıkarımları olan bir tartışmadır.
1. Realizm Nelerdir?
2. Realizmin değişik türleri nedir?
3. Realizmin temel özellikleri nedir?
0 Yorum